ÖZLEDİM

Ne gam, ne keder kalırdı.
Gözlerine bakınca, 
Sıcacık bir huzur bulurdum kucağında.
Zamansız gidişlerle acıdı canım. 
Daha çok, dost hançerinden açılan yaralarım,
Şefkat dolu sözlerinle sarılmaya muhtaç.
Yıkılmıyorum her şeye, herkese inat.
Sana yakışır gibi dimdik duruyorum.
Hayına, kansıza, cahile, cühelaya,
Ara sıra canım acımıyor değil,
Ama ağlamıyorum.
Sana olan özlemim dışında,
Gözyaşımın tuzuna değecek,
Hiç bir şey yok, bu hayatta.
Bir tek huzur bulduğum bakışların,
Geldiğinde aklıma, buğulanıyor
Boncuk dediğin gözlerim.
Ağlama deme ne olur.
İsmini andıkça, titrer yüreğim.
Seni çok özledim…

MesenMesen
Kayseri/2011

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Farkında Değiller

MİKROP

DİLLERE DÜŞMEYESİ