Mesen Zamansız Dizeler

Yağmur yağıyor şimdi,  İnsanların kirlettiği,  Koca şehrin sokakları yıkanıyor,  İnsana, şerre dair ne varsa, Yağmurun heybetli damla orduları, Ölümleri pahasına kendilerini, Kirletilmiş şehrin üstüne atıyor. Öyle destansı bir savaş ki Önden gidenlerin kaldırımlara, Sokaklara, toza, toprağa,  Kirli bedenlere ruhlara Çarpıp yok olduklarını bile bile Milyon milyon atlamaya devam ediyorlar. Gönül gözünle görmeni isterdim, Bu muazzam savaşı, İnsanların pisliğine karşı Kendilerini yok eden Saf su damlacıklarını.  Mesen Mesen  Ankara /13.06.2015

Rakıyla yürek dağlamanın hazzına varınca,  Bıçak açmaz ağzımı. Tarifi imkansız korkularım var... Mesen Mesen  Antakya/2015

Sen farkındalığın farkına varmak de, Ben yaşanmamışlıkları fark etmek diyeyim Sen dostluk de kara toprak gibi Her şeyi şefkatle bağrına basarcasına Ben... Ben... Sen diyeyim. Mesen Mesen  Antakya/2015

Düşmekle düşmemek arasında kararsız İlk göz yaşı gibi düşlerim, Ne sana gelmek,  Ne senden vazgeçmek istiyor. Öyle kararsız, öyle imkansız. Koşmak gerek,  sevdalardan yanmasın diye yürek. Bazende taşı gediğine koymamak gerek,  Aklı boşlayıp ruhları özgür bırakmak. Hırsızlık arsızlık gibi değil,  Resmen tahammülen cinayet yaptığın. Sana verilebilecek en büyük ceza Beni benden aldığın gibi, Seni senden almak gerek.  Mesen Mesen  Antakya/2015

Adil değil ki dünya, Yüreğimi avuçlarına bıraktığımda Ona göstermediğin merhameti, Şimdi benden bekliyorsun. Ve adil olmadığı için dünya o merhametin bende olduğunu adın gibi biliyorsun. Şimdi söyle bana,  Gerçekten adalet mi? Merhamet mi istiyorsun? Mesen Mesen  Antakya/2015

Doğru olanı görmez de,  Bir ömür, yanlış insanı sever gönül. Yanlış için, doğrunun omuzunda teselli arar. Ve hep, baş tacı yaparken yanlışı,  Doğru olanın canını yakar. Hep bir suçlu arar.  Suçu hep, başka yerde arar. Bilir ama, kendine bile söyleyemez insan.  Gönül görme özürlüdür vesselam... Mesen Mesen  Antakya/2015

Ne gam, ne keder kalırdı. Gözlerine bakınca,  Sıcacık bir huzur bulurdum kucağında. Zamansız gidişlerle acıdı canım.  Daha çok, dost hançerinden açılan yaralarım, Şefkat dolu sözlerinle sarılmaya muhtaç. Yıkılmıyorum her şeye, herkese inat. Sana yakışır gibi dimdik duruyorum. Hayına, kansıza, cahile, cühelaya, Ara sıra canım acımıyor değil, Ama ağlamıyorum. Sana olan özlemim dışında, Gözyaşımın tuzuna değecek, Hiç bir şey yok, bu hayatta. Bir tek huzur bulduğum bakışların, Geldiğinde aklıma, buğulanıyor Boncuk dediğin gözlerim. Ağlama deme ne olur. İsmini andıkça, titrer yüreğim. Seni çok özledim… MesenMesen Kayseri/2011

Yıllara inat yürümek yollarda Islanırken yağan yağmurda Geçmişin hüzünlü anlarında Buluşmak onunla Binlerce on binlerce kez Neden, neden diye sormak Pişmanlık dolu kelimeler Arasında aramak cevabı Hüzün neydi ya dram Doğmak neden Bunca pişmanlığa rağmen Doğurmak Pişmanlık duyacak yeni insanlar Mutluluk neydi, sevmek Yaşamak, gülmek, korkmak Umut ekmek yüreklere Peki ya ölmek neydi? Mesen Mesen  Ankara/2002

Yine kara kışları başladı ömrümün Bu kaçıncı hazanım Gidişinle başlayan Bu senin ilk Belki de son gidişin Bilmiyorum Oysa ne ilk kara kışım Nede son hazanım benim Etkilemesin bu seni Ne seni ne gidişini Ne kendine üzül Ne bana acı... Mesen Mesen  Ankara/2002

Gün dönümü bu, Yıldız kümesi Köy yolunda Bakraç, bakraç yoğurt. Yine, yeni bir başlangıç Senin anlayacağın. Tabip masasından kalkmak, Piyangoda ikramiye tutturmak gibi. Eski dallar arasından Sıyrılıp çıkan sürgün. Sürgünün ucunda bir pıhtı, Gonca olacak bir tomurcuk. Yine, yeni bir başlangıç Senin anlayacağın. Ne sürgün farkında tazeliğinin. Ne tomurcuk gonca olacağının... Mesen Mesen  Ankara/2002

Korkularım var. Bu günden uzak, Yarından yakın. Belki, Hasretlik biraz, Belki bilinmezlik. Belli belirsiz ama Derin sızılı. Biraz gözyaşı belki, Belki biraz safsata. Bu gün dünün aynı, Yarında aynı olursa Korkusu belki. Belki hayatın tamamı aynı. O halde, Neden, yarına özlem, Neden,  bugünden uzak, Yarından yakın Bu korku..... Mesen Mesen  Ankara/2002

Gözden uzaktı derdimiz Ulu ortaydı sevgimiz Sevdadan düşmüştük Yardan yakındı yaramız Kan değildi yaradan akanımız Sevdamızdan artakalan umut Can acıtarak akmaktaydı Gözden uzak durup Göz ucuyla bakanlarımız Umut kaybından ölüşümüze Tanık olmamak için Birer birer çekip gittiler Son giden son sözü söyledi Boş ver değmez Biliyorum değmez keşke değse Ama yar yarama değemez Boş ver demek bu derde Teselli için yetmez…. Mesen Mesen  Ankara/2005

Aciz bir sevdaydı bizimkisi İki ayrı rüzgar arasında kalıp çırpınan Yavru kırlangıçlardan bile vahimdi durumumuz Onlar yuvalarına gitmeye çalışıyordu Bizse olmayacak yuvada Koyun koyuna uyumayı düşlüyorduk Mesen Mesen  Ankara/2005

Farkında değiller hala Benim içimde ölenler Selaları verildi Benim için Cenaze namazları Olmaksızın gömüldüler Yaşarken yürürken Nefes alıp verirken Hala Farkında değiller Benim içimde Öldüklerinin .... Mesen Mesen  Ankara/2003

Müebbet mi yedik Yoksa idam mı Fark etmez nasılsa Ha müebbet, ha idam Sen layık gördükten Bizi böylesi Cezalandırdıktan sonra Rahatsa yüreğin Mutlu ise gözlerin Gülecekse sözlerin Ha müebbet, ha ölüm Hiç mühim değil Altı üstü bir can Canımı alan cellat Sen olduktan sonra Sorguya sebebe Yok hacet Nasıl olsa vardır Bir bildiğin Doğru yada yanlış Vicdanında gizliyim.. Mesen Mesen  Ankara/2003

Söylesene güzelim Neden suskunsun. Benden mi, senden mi, bizden mi Umutsuzsun. Söylesene güzelim Sözlerinle, gözlerinle Yürekteki sevgimizle Benden mi senden mi bizden mi Acıda olsa söyle Yırtılsa kulak zarlarım da Duymasam desem de içimden Benden mi senden mi bizden mi Gözlerime bak gözlerime Şimşekler çakan göz bebeklerinle Anlat dayanmasa da yüreğim Benden mi senden mi bizden mi Umutsuz sun... Mesen Mesen  Ankara/2002

Sevdan alır aklımı baştan, Kara kaş, kara göz. Boysa noksan. Yüzümde anlamsız çizgiler var Derin, derin. Sense körpe fidan,taze gelin Yudum, yudum içsem seni, Her nefeste içime çeksem seni. İncitmeden öpsem seni. Karadır sevdam gözlerin gibi, İçimde kanayan yara sözlerin gibi Çıkıp gelsen gecede Anlata bilir miyim sevdamı Gözlerine bakmadan her hecede Kara kaş, kara gerdan Yüreğimi yakan Sana duyduğum Zamansız sevdam.. Mesen Mesen  Tosmur/2003