Mesen Zamansız Dizeler

Üç adım değil bu Ağırlama  Nasıl da dertli ötüyor zurna. Adaklı, kurbanlı. Davullu, zurnalı. Hemde duvaklı El mi oldun şimdi. Bedenimde misafirliğini İlk öğrendiğimde  Yüreğime düşen çarpıntı Şimdi yine aynı. O mutluluktu, bu hüzün O kavuşmak tı bu ayrılık. Bir yanda duvak Bir yanda kefen. Düşüme gelin iken, El mi oldun şimdi. Eş dost, hısım akraba,  Harmanda göbek atmakta. Sevdayı bilen anam, Cenazesine ağlamakta. Seni bana yazan da Seni benden alan da  Aynı kalem. Aşkı tattı diye yürek, Şükür mü etmeli. Diri diri ölmeye isyan mı etmeli. Yoksa eli ele bırakıp,  Hiçlik yoluna mı girmeli. Mesen Mesen  Ankara/2018

Huu eyle gönül, huu eyle. Yaradan aşkına huu eyle. Aşka yanmışların aşkına, Aşk ehline huu eyle. Mecnun’un Leyla’sına  Keremin Aslı’sına Ferhat’ın Şirin’ine huu eyle. Yanmaya hasretleri har eyle, Dert olanı, derman eyle. Aşka yanmışların aşkına Aşk ehline huu eyle.. Mesen Mesen 27 Eylül 2018/ Kırşehir

Hep bozuk çarktan Sonu hüzzam aşklardan Nafile çabalardan Güçlüden yana Yazdın da ne oldu Yaz be kalem Birazda İyiden güzelden Haktan yana yaz Kaderimizi. Yazda gör cehennemleri Cennet eyleyişimizi... Mesen Mesen Eylül /2018

Soğanı yumruklayıp Cücüğünü ekmeğe dürmedik mi? Birlikte ağlayıp Birlikte gülmedik mi? Sevda falları uğruna Kar beyaz yapraklarını yolup Papatyalara kıymadık mı? Panjurlu hayallere Beraber dalıp Gerçeğin tokatını yemedik mi? Düne kadar bizdik de Şimdi neden bu Sen, ben kavgası ... Mesen Mesen Eylül /2018

Şair olsam şiir yazardım Güzelliğine mısra mısra Ressam olsam boy boy Desen desen güzelliğini İşlerdim tablolara Yazar olsam Binbir geceyi kıskandıran Masallar yazardım sana Oysa ben sıradan bir Adem oğluydum Ve tek yapabildiğim Kalbimin tüm Saflığıyla Seni sevmekti... Mesen Mesen Eylül/2018

Bir gülüş bu kadar mı alır aklını adamın Ya o hayat dolu ışıltılı bakışlar nasıl saplanır insanın yüreğine İnsafını nerde unuttun da Avcı’nın okunu yemiş ceylandan  Bin beter yaralaya bildin benliğimi. Mesen Mesen 30 Eylül 2018/Ankara

Çöllerde mecnun eylemek mi derdi Bu yüreğe işleyen bakışların sebebi Ya bu tüm benliğimi  sarmalayan  yaşama sebebi gibi  gülümseme. taşıyan rüzgardan daha çok ruhumu serhoş eden teninin kokusu.  Turnaları kıskandırarak salınan Saçının teli  Hangi birini sayayım bilmem ki Sanki hepsinin derdi  Beni aşkına kul eyledi... Mesen Mesen 30 Eylül 2018/Ankara

Hayatıma Cennetti gözlerinin rengi Mabedim karanlık şimdi Gözlerinin ışıltısının yokluğundan mı Yokluğunun gölgesinden mi Harsız cehennemin karanlığı Şimdi söyle bana Adaklar mı adamalı Kutsal metinler mi okumalı bitsin diye bu karanlık.. Yokluğuna dağ dayanmaz ki Et ile kemik arasına sıkışmış ruhum Nasıl dayansın... Mesen Mesen Adana/05.10.2018

Şimdi kapı çalınsa Aklıma ilk gelen Ve hiç gitmeyen Girsen kapıdan içeri .. Mesen Mesen Adana/06.10.2018

Ey gönlüme düşüp dillere düşmeyesi dilber Herkese bir çift göz iken Bakışı gönlümü yakan dilber Görülen her düşte eş iken Uyanınca el olan dilber Söyle seni sevdiğim gibi Beni sevesin diye Dua mı beddua mı edeyim. Mesen Mesen Adana 09/10/2018

Ne güzel de gittin Koca bir dağı yıkıp üstümüze Hane cenaze evi gibi Herkes feryat figan Bir tek cenaze eksik ti Hepimiz bir yanımızı gömdük Yarım umutlar dağılmış bir yuva Kaç cenaze eder ki Şimdi sensiz Sofrada ekmek zehir Su zıkkımın kökü tadında Vardınsa sağ salim arzuna Sorun yok Yediğimiz zehir içtiğimiz zıkkım olsun Herkes yerinde sağ olsun ... Mesen Mesen Hatay/2015

Kadın dediğin deniz gibi olmalı. Sabahları mavisi ile huzurlu, Gün batımında cazibeli kızıl, Gece her şeyi gizlercesine karanlık. Kadın dediğin deniz gibi olmalı. İçinde envai çeşit değer olmalı. Çöpe, inciye, balığa ayırmadan ev olmalı. Ana olmalı, yar olmalı, yaren olmalı. Kadın dediğin deniz gibi olmalı. Hem dipsiz, hem sığ. Gözünü, ruhunu, karnını doyurmalı. Bazen çarşaf gibi durgun olmalı. Bazen can alacak kadar dalgalı. Kadın dediğin deniz gibi olmalı. Her şeyini sunacak kadar cömert, Bir damla ile boğacak kadar hırçın. Kıyılarla dans eden çocuk ruhu, Her canlıyı kucaklayan anaçlığı ile Kadın dediğin deniz gibi olmalı.. Mesen Mesen Ankara/18.10.2018

Atomları parçalamak konusunda, Yüreğim ustalık etmekte bilime. Pupası dolmuş yelken gibi, Kat edilirken yıllar, Zamana demir atmış gibi ruhum. Bedenim yer çekimine tutsak. İlk gün ki gibi taze göz yaşları. Dil suskun, ciğer yaralı. Yorgun, bezgin, bitkin, Hatta, sensiz bile yaşanıyor. Her gece, diri diri gömülen beden, Her sabah, Belki dedirten Umut ile, Gözlerini açıyor.. Mesen Mesen Ekim/2018-Ankara

Kuru buz gibi soğuk aklım Kor alev içinde olsada yürek Bir adım uzağındayken bile sıtmalı gibi titrerken benliğim Sensizlik azabında yanmaya Ruhumu nasıl ikna edeyim. Mesen Mesen Ankara/Ekim 2018

Şimdi susuyorum zamana Yokluğunu hatırlatan sessizlik Kaplarken etrafımı Susuyorum zamana Sustukça artıyor sessizlik Ve sessizlik artıkça Susuyorum sana.. Mesen Mesen Ankara/Temmuz 2005

Yerli yersiz bir sözüm, bir gülüşüm Belki öfkeli bir bakışım gelecek aklına Yokluğumu ilk fark ettiğinde Hüzün göz pınarlarına hücum edecek Kuytulara saklanacaksın Bakışların bakışlarıma değmek isteyecek İşte o zaman çaresizliği tadacaksın Mesen Mesen Ankara/29.08.2018

Acı olmadan sancı olur mu Dertli olmadan aşık Canan olmadan can olunur mu Çilesine alın teri değmeyenin Sefa’sı olur mu Fıkra dinlerken mi bestelendi O yanık türküler Gül güzel olsa bile sevda ile çarpan yüreği olmasa dillere destan olur muydu Bülbülün nameleri Mesen Mesen Eylül/2018

Ben Hiç bir şeyden korkmam derler ya Pehh Koca bir yalan Ben sessizlikten korkarım mesela Gecenin ıssızında çıt çıkmazlardan değil Seni seviyorum deyişini duyamamaktan Karanlıktan korkarım mesela zindanın karanlığından değil Güpegündüz parıldayan güneşin yüzünde raks edişini göremeyecek kadar kör bakan gözlerimin karanlığından Ölümden korkarım mesela Ölüp toprak olmaktan değil benden önce seni bulup Beni sensiz bırakacak ölümden Ben Hiç bir şeyden korkmam derler ya Pehh Koca bir yalan Ya şimdiye kadar kaybetmemişlerdir Yada kaybetmekten korkacak kadar Sevmemişlerdir... Mesen Mesen Ankara/Eylül/2018